Topvangst op vijfde wedstrijdmorgen
De wedstrijd van de pechvogel en de stuntelaar.
Na een koude nacht was het vandaag opnieuw een prachtige herfstmorgen in deze Najaarscompetitie aan de Raam. Met een viswater waarop nu toch echt wel het nodige afgevallen blad dreef, was het nog maar de vraag of we de stijgende lijn in de wedstrijdresultaten nog zouden kunnen behouden. Het is immers lastig vissen als er zoveel troep op het water drijft. De dertien vissers gingen er in ieder geval voor, iedereen was goed voorbereid naar de wedstrijd gekomen.
Een prachtige herfstmorgen aam de Raam in Grave.
Toch bleken de omstandigheden, om tot een goede vangst te komen, vandaag goed te zijn. Met een dalende watertemperatuur en het afnemende natuurlijke voedselaanbod wordt de vis in het algemeen actiever in zijn aasgedrag. Er moeten vetreserves aangelegd worden om de aanstaande winterperiode goed door te komen. Dat was vandaag al goed te merken, de aanbeten volgden elkaar snel op. Naarmate de wedstrijdtijd verstreek kreeg men het zelfs zo druk met het vangen van vis, dat de koffiepauze er op sommige stekken bij inschoot. Alles wees erop dat we vandaag tot een hele goede score zouden komen, alle deelnemers zaten al snel op de dubbele cijfers in de vangsten.
De eerste stek bij het bootje was vandaag opnieuw geloot door Marcel de Hoog, hij was de laatste deelnemer die een steknummer mocht trekken. “Als er dan toch niemand is die daar wil gaan zitten, dan doe ik dat wel” had Marcel zich laten ontvallen. Iedereen weet dat er op die eerste stek altijd wel goed gevangen wordt, maar dan moet niet alles tegenzitten zoals bij Marcel gebeurde. Het liep allesbehalve vlekkeloos in het eerste uur van de wedstrijd. Zo kwam bijvoorbeeld zijn haakje vast te zitten op de meest gekke plekken. Het kostte in ieder geval vistijd om de boel weer los te krijgen. En vang je dan een mooie voorn, dan moet deze zich niet net vast zwemmen in het enkele pompenblaadje wat er nog staat. Gelukkig schoot Peter Heesakkers hem te hulp om de vis toch binnen te krijgen. Hoe dit gestuntel afliep, zoals Marcel het noemde, lees je verderop.
Op de linkerhelft van het wedstrijdparcours kwamen de aanbeten wat minder vlot, hier kostte het gewoon meer moeite om de vis aan het azen te krijgen. Als dan ook nog eens blijkt dat er een weerhaakloze angel aan je snoer zit, zonder dat je het in de gaten hebt, dan loop je grote kans dat je vis verspeelt. Het gebeurde bij Ad Manders in het eerste uur, waardoor hij een behoorlijk aantal vissen loste. Bij Peter Roijendijk verliep de wedstrijd in vlagen, zo ving hij een paar vissen achter elkaar en dan gebeurde er een tijdje niets. Dan is het moeilijk om het aantal vangsten van de anderen bij te houden. Als je dan alsnog een mooie grote voorn aanslaat, die vervolgens op de kant van de haak valt en je deze met je hand in de brandnetels vergeefs probeert te pakken, dan kan je gerust stellen dat je een pechvogel bent. Desondanks liet Peter weten dat hij wel lekker gevist had.
Peter Roijendijk gooit vol goede moed opnieuw in.
Als we na afloop van de wedstrijd rond gaan om te wegen, blijkt dat we het opnieuw beter gedaan hebben dan in de voorgaande wedstrijden. We komen zelfs tot een topscore van maar liefst 560 stuks met een gezamenlijk gewicht van net geen 15 kilo! En dat met dertien man, geweldig dus.
Ondanks zijn gestuntel in het begin van de wedstrijd komt Marcel de Hoog uit op 1837gr en 87 stuks, hij wint daarmee zeer overtuigend deze wedstrijd. Pechvogel Peter Roijendijk eindigt met 519gr en 18 stuks als laatste.
In de komende drie laatste wedstrijden kunnen de deelnemers slecht gescoorde wedstrijden verbeteren of meedoen om het vereiste aantal van vijf geviste wedstrijden in deze competitie te halen om mee te kunnen dingen naar de prijzen.
Graag tot volgende week zondag!
De Wedstrijdcommissie.